Prowadzenie serwisu samochodowego nie jest usłane różami, a pomijając podstawowe trudności związane z biurokracją, przepisami, zamawianiem i reklamacją części zamiennych dochodzą do tego klienci, którzy nie zamierzają zapłacić za naprawę. Takich przypadków na szczęście nie ma dużo, jednak gdy już wystąpią, robi się nerwowo.

Zgodnie z art. 461 kodeksu cywilnego, osoba która poniosła koszty związane z naprawą (mechanik, właściciel serwisu) ma prawo do zatrzymania pojazdu do czasu uregulowania należności przez klienta. Po konsultacji z radcą prawnym wiemy, że prawo do zatrzymania auta działa jednak tylko w dwóch okolicznościach:

• Gdy naprawiane auto spowoduje szkody w serwisie samochodowym – np. doszłoby do samozapłonu pojazdu, którego pożar uszkodziłby część warsztatu
• Gdy kierowca podpisze dokument podczas zlecania naprawy, dający właścicielowi serwisu prawo do zatrzymania auta w przypadku braku zapłaty za wykonaną usługę

Komplikacje pojawiają się wtedy, gdy właściciel auta ma poważne problemy finansowe, jest dłużnikiem i został właśnie poddany egzekucji komorniczej. Okazuje się, że prawo komornika do zajęcia ruchomości jest silniejsze od prawa mechanika do zatrzymania pojazdu. Samochód trzeba wydać komornikowi, a zwrotu poniesionych kosztów dochodzić w sądzie indywidualnie. Jeżeli samochód zostanie sprzedany, zwrotu kosztów naprawy można żądać od nowego właściciela.

Kto właściwie może zająć samochód w serwisie?

Może:

• komornik sądowy prowadzący postępowanie egzekucyjne posiadający wyrok sądu

Nie może:

• windykator na zlecenie wierzyciela
• bezpośrednio wierzyciel klienta

Czy komornik zabiera samochód z serwisu?

O tym czy auto zostanie odholowane z serwisu decyduje sam komornik. Wiąże się to jednak z dodatkowymi kosztami i upływem cennego czasu, stąd większość komorników zajmuje tylko pojazd pozostawiając go na miejscu dokonywania czynności. Pozostawiona ruchomość musi mieć przypisanego dozorcę, a z reguły dozorcą zostaje osoba u której pojazd akurat się znajduje. W tym przypadku będzie to serwis samochodowy. Istnieje możliwość oddania auta pod dozur wierzycielowi, jednak wtedy samochód musi opuścić teren warsztatu. Jeżeli do zajęcia dochodzi na terenie osoby trzeciej (właściciela serwisu) musi on wyrazić na to zgodę oraz potwierdzić, że auto należy do dłużnika. Sytuacja wtedy robi się napięta, ponieważ oddając auto do zajęcia, mechanik wie, że odzyskanie pieniędzy za wykonaną naprawę będzie trudniejsze i odwleczone w czasie. Jeżeli mechanik stwierdzi, że nie wie do kogo należy auto utrudniając pracę komornikowi, ten może zarządać pisemnego zlecenia wykonania naprawy. Wtedy ujawniony zostanie właściciel pojazdu, a próby jego ukrycia mogą podlegać karze.

Proces zajęcia auta przez komornika w serwisie

1. Komornik spotyka się z właścicielem serwisu w celu poinformowania go o zamiarze zajęcia konkretnego pojazdu. Komornik nie ma obowiązku legitymowania się, jednak aby nie utrudniać sobie pracy powinien przedstawić dokument potwierdzający jego osobę.
2. Ruchomość zostaje wpisana do protokołu, a jego odpis przekazany zostaje dłużnikowi, wierzycielowi i dozorcy (właściciel serwisu).
3. W aucie zostaje umieszczony znak zajęcia w postaci kartki z pieczęcią. Wyjęcie tej kartki z pojazdu jest karane.

Jak komornik lokalizuje samochód dłużnika?

CEPiK (Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców) wskazuje m.in. markę, model auta, numery rejestracyjne i właściciela. Posiadając te dane komornik jedzie do miejsca zamieszkania oraz pracy dłużnika i szuka pojazdu w okolicy. Jeżeli samochód znajduje się akurat na serwisie, bez przeprowadzenia wywiadu komornik może się o tym nie dowiedzieć i nie znaleźć przedmiotu zajęcia. Wiele nowoczesnych aut wyposażonych jest jednak w geolokalizatory, a doświadczony komornik sądowy szybko pozyska współrzędne geograficzne szukanego pojazdu.

Rozszerzenie pakietu korzyści dla grupy Warsztatów Godnych Zaufania

Pakiet korzyści dla grupy Warsztatów Godnych Zaufania:

• najwyższe pozycje na listingach warsztatów w danym mieście
• możliwość wyceny naprawy online przez użytkowników portalu 
• certyfikat i wyróżnienie Warsztat Godny Zaufania na liście warsztatów
• dodatkowe kampanie marketingowe promujące Warsztaty Godne Zaufania
• priorytet podczas wyboru serwisu na życzenie kierowcy
• cykliczna sms’owa aktualizacja pierwszego wolnego terminu

Aby w jak najlepszy sposób odwzorować najbliższy wolny termin w warsztacie, który jest wyświetlany na wizytówce DobryMechanik.pl, wprowadziliśmy wygodną formę cyklicznej aktualizacji dostępności warsztatu. Kierownik serwisu w każdą środę i piątek o godz. 15:30 otrzymuje sms’a z linkiem do kalendarza, który jest aktywny do północy tego samego dnia. W kalendarzu osoba zarządzająca warsztatem może wygodnie wybrać najbliższy wolny termin, na który ma możliwość przyjęcia klientów umawiających się przez portal.

Dzięki takiemu rozwiązaniu kierowcy szukający warsztatu widzą wiarygodny termin możliwej naprawy swojego auta, co zmniejsza liczbę zgłoszeń, które nie kończą się wizytą w serwisie oraz liczbę telefonów z pytaniami o najbliższy wolny termin. 

W lipcu 2020 zaledwie 2% zgłoszeń umawianych przez Dobrymechanik.pl zakończyło się brakiem wizyty z powodu braku terminu w serwisie, a 6,5% kierowców nie przyjęło innego terminu proponowanego przez serwis samochodowy. Oznacza to, że są jeszcze kierowcy, którzy chętnie umówiliby się na naprawę auta, jeżeli proponowany termin adekwatny byłby z faktycznymi możliwościami danego warsztatu. Aktualizuj regularnie pierwszy wolny termin dzięki cyklicznym SMS’om i pozyskuj dodatkowych klientów do swojego serwisu.

WGZ – czyli Warsztat Godny Zaufania, to grupa serwisów samochodowych, które przeszły selekcję przedstawiciela Dobrymechanik.pl oraz spełniają wymagane przez nas kryteria jakościowe.

Jesteś zainteresowany przystąpieniem do grupy Warsztatów Godnych Zaufania? Skontaktuj się z naszym audytorem: 530 210 956

Mimo, że koronawirus pojawił się na świecie zimą i wiele autorytetów podejrzewało go o wymarcie wraz z nadejściem upałów, tak się jednak nie stało. Szczególnie teraz w środku gorącego lata, kierowcy zmuszeni są do używania klimatyzacji. A nieobsługiwana klimatyzacja to siedlisko bakterii i wirusów, które w tym roku mogą okazać się zabójczo niebezpieczne.

Źródło nieprzyjemnego zapachu w aucie z klimatyzacją

Wielu kierowców zaczyna się interesować układem klimatyzacji w samochodzie dopiero, gdy zaczyna wydobywać się nieprzyjemny zapach z nawiewu, lub gdy przestaje lecieć chłodne powietrze. W obu przypadkach przyczyną jest zaniedbanie regularnego serwisu klimatyzacji. Brak chłodzenia może wynikać ze zbyt niskiego czynnika chłodzącego w układzie, jednak teraz skupimy się na nieprzyjemnym zapachu.

Parownik to element układu klimatyzacji zabudowany pod deską rozdzielczą. Odpowiada za odbieranie ciepła z powietrza, przekazując do kanałów nawiewowych powietrze schłodzone do kilku stopni. Zmiana temperatur w tym miejscu sprzyja powstawaniu grzybów i pleśni. Skoro element ten stoi na drodze zasysanego powietrza z zewnąrz do kabiny, nieprzyjemny zapach wraz z bakteriami zostaje wydmuchnięty na podróżujących. Drobnoustroje tworzące się w układzie klimatyzacji mogą wywolać: astmę oskrzelową, alergię, wirusy gronkowca, zapalenie dróg oddechowych, czy nawet śmiertelne ostre zapalenie płuc. Sytuacja ma się tak samo w przypadku COVID-19. Może się on przenosić w układzie klimatyzacji, a badania dowodzą, że na niektórych powierzchniach może utrzymać się on nawet 80 godzin. W przypadku np. taksówki czy autobusów z działającą klimatyzacją, siła rażenia może być zdecydowanie większa.

Jak często przeprowadzać czyszczenie klimatyzacji?

Dotychczas kierowano się założeniem, że przynajmniej raz w roku należy oddać auto na serwis klimatyzacji. Serwis ten obejmował sprawdzenie skuteczności działania układu, a poza tym wymianę filtra kabinowego oraz oczyszczanie kanałów i elementów klimatyzacji jedną z metod opisaną poniżej. Obecnie z uwagi na łatwo rozprzestrzeniającego się wirusa COVID-19, zaleca się przeprowadzać dezynfekcję pojazdu po każdej wizycie w serwisie. Z racji żywotności wirusa sięgającej nawet 80 godzin oraz obecności w samochodzie czasami kilku osób w trakcie obsługi w serwisie, ryzyko zarażenia znacznie wzrasta.

Skuteczność poszczególnych metod odkażania i dezynfekcji pojazdów

Ozonowanie – za pomocą ozonatora powietrza

Ozonator nie wymaga stosowania dodatkowych środków, które trzeba uzupełniać. Urządzenie od razu jest gotowe do działania. Ozon nazywany aktywnym tlenem jest skuteczniejszy od chloru, dostaje się we wszystkie zakamarki układu, a sam proces nie wymaga od mechanika wiele pracy. Metody ozonowania są dwie. Za pomocą generatora zewnętrznego i wewnętrznego. Ten pierwszy charakteryzuje się koniecznością doprowadzenia węża z ozonem do wnętrza kabiny co powoduje nieszczelności z uwagi na uchylone okno. Skuteczniejszy okazuje się ozonator wewnętrzny, który umieścić należy na siedzeniu samochodu.

Ozonowanie a COVID-19

Nie potwierdzono jeszcze naukowo skutecznego zwalczania koronawirusa metodą ozonowania. Robiono za to badania na wirusach podobnych takich jak: Żółta Febra (YFV), polio (PV), opryszczka (HSV), grypie i grypie H3N2 czy mysich koronawirusach M-Cov. W tych przypadkach ozonowanie dawało skuteczne rezultaty już po ok. 20 minutach przy stężeniu 10 ppm, co pozwala spodziewać się skuteczności także w przypadku SARS-CoV2.

Ozonatory występują w wersji z płytkami ozonowymi i celami ozonowymi. Płytki trzeba okresowo czyścić, stąd lepszym rozwiązaniem są ozonatory z celami. Ich żywotność sięga 5000-8000h. Istotna jest także wydajność wyrażana w mg/h lub g/h. W zależności od pojazdu dobrać trzeba ozonator. Auta osobowe to ok. 3-7 m³, a auto dostawcze 10-16 m³. Zalecane stężenie ozonu powinno mieścić się w granicy 1-5 ppm, ponieważ zbyt duża dawka jest niebezpieczna dla zdrowia. Po przeprowadzonym ozonowaniu auto powinno być wietrzone ok. 30 minut. Temperatura nie powinna przekraczać 25°, ponieważ przyspiesza ona rozpad cząsteczek.

Ultradźwięki – za pomocą mgiełki z płynem dezynfekującym

Do odkażania metodą ultradźwiękową potrzebny jest tzw. ultradźwiękowy nebulizator. To urządzenie do którego wprowadza się specjalny płyn zwalczający mikroorganizmy. Kryształ piezoelektryczny w urządzeniu zaczyna wibrować z wysoką częstotliwością, zmieniając płyn w mgiełkę unoszącą się nad przetwornikiem ultradźwiękowym. Mgiełka ta zostaje wprowadzona w obieg zamknięty powietrza w kabinie docierając we wszystkie miejsca neutralizując wirusy i bakterie.

W metodzie tej głowną rolę odgrywa stosowany płyn. Zawiera on etanol lub izopropanol w ilości 5-30% i dostarczany jest przez wielu producentów. WHO zaleca jednak udział etanolu na poziomie 70%. Najlepiej, aby płyn spełniał normę EN14476 lub EN 16777. Mniejsza zawartość etanolu lub izopropanolu może być uzupełniona innymi substancjami biobójczymi, umożliwiając skuteczną neutralizację COVID-19. W zależności od typu wirusa i grzyba, najprostsze niwelowane są już po 5 minutach działania urządzenia, a te silniejsze po 15. Metoda ultradźwiękowa może się sprawdzić przy silnych zanieczyszczeniach parownika, gdzie ozonowanie okazuje się niewystarczające. Wtedy konieczne będzie dostarczenie w trudno dostępne miejsca aktywnych płynów w postaci wspomnianej mgiełki.

Chemia – bezpośrednie nanoszenie środków dezynfekujących

W dobie walki z koronawirusem metoda chemiczna jest najczęściej spotykana i dostępna. Polega ona na fizycznym naniesieniu środka dezynfekującego w postaci np. sprayu na powierzchnię w celu jej odkażenia. Środki te podzielić można na alkoholowe (etanol, izopropanol) oraz chlorkowe i aminowe lub biobójcze. Najważniejsze, aby preparaty spełniały normy. W innym wypadku mogą okazać się nieskuteczne, lub ograniczyć swoje działanie do prostych bakterii i grzybów.

Ostateczny wybór należy od serwisanta. Która metoda w danym przypadku okaże się najbardziej wydajna, lub po prostu do której aktualnie ma dostęp. Najważniejsze to stałe przestrzeganie zaleceń związanych z ograniczeniem rozprzestszeniania koronawirusa.